مطالب مربوط
3- «فَلَمّا نَسُوا ما ذُکّروا بِهِ فَتَحنا عَلَیهِم أبوابَ کُلّ شَىءٍ حَتّى اذا فَرِحُوا بِما اوتُوا أخَذْناهُم بَغْتَةً ...»
4- «وَلَوتَرى اذ یَتَوَفَّى الَّذینَ کَفَروا المَلائِکَةُ یَضرِبُونَ وُجوهَهُم و ادبارَهُم وَ ذُوقُوا عَذابَ الحَرِیقِ».
چنانکه در آیه دیگر مىفرماید: «فَکَیفَ اذا تَوَفَّتْهمُ المَلائِکَةُ یَضرِبُونَ وجُوهَهُم وَ أدبارَهُم»
5- «انّ الّذینَ تَوَفّاهُمُ المَلائِکَةُ ظالِمى أنفُسَهُم قالُوا فِیمَ کُنتُم قالُوا کنّا مُستَضعَفِینَ فِى الارضِ قالُوا ألَم تَکُنْ أرضُ اللّهِ واسِعَةً فَتُهاجِروا فِیهَا»
در حدیث دیگرى از پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله چنین مىخوانیم:سوگند به آن قدرتى که جان محمّد در دست اوست! اگر مردم جایگاه مردگان را مشاهده مىکردند و گفتارشان را مىشنیدند، او را رها کرده و به حال خودشان اشکها مىریختند. زیرا روح آن مرده از بالاى جنازهاش فریاد مىزند و مىگوید: اى اهل و فرزندانم! دنیا شما را بازى ندهد، همان گونه که مرا بازى داد، تمام اموالى که در طول زندگى از حلال و حرام جمع کردم، براى دیگران گذاردم که لذّتش براى دیگران و عقاب و مسئولیّتش براى من است. پس از آنچه بر سر من آمده بترسید و عبرت بگیرید.